BEN HAYALLERİMİN İÇİNDEYİM!

            Okumaya henüz fırsat bulamadığım; fakat ilk bakışta ilgimi çeken bir kitabın adıyla başlamak istiyorum yazıma… “Hayallerini Yorganına Göre Uzat”

            Hepimizin bildiği bir atasözüne gönderme yapılmış, oradaki maddi anlam taşıyan tasarrufu, hayatımızın en vazgeçilmez, yaşam kaynağımız olan (en azından benim için öyle) hayallerimize yansıtmış. Hayallerimiz… Bazen uykumuzdan önce, bazen balık istifi gittiğimiz otobüs yolculuğunda, bazen rehavetine düştüğümüz yemeklerin sonrasında, bazen günün yorgunluğunu atmak için girdiğimiz sıcacık suyun altında, bazen en mutsuz anımızda, bazen duymak ya da görmek istemediklerimiz arasında, bazen yüreğimize saplanan kırıklıkların ortasında, bazen doğan ya da batan güneşte, bazen yağmur sonrası çıkan gökkuşağının alışılmadık bir renginde… Hayallerimiz oynar yaşamımızın baş rolünü… O sırada bir bakan olsa gözlerimizin ateşine, “Hadi!” der, “Hadi, kalk ve hızla koş hayallerine hem de bir maratonda koşar gibi koş, bitiş çizgisine bir adım sonra ulaşacak gibi koş, arkandan kimse itemeyecek, kimse sana çelme takamayacak kadar hızlı koş, bitiş çizgisinde, 'Asla başaramayacak!' diyenlere inatla bakmak için koş, ‘İşte, bana inanmayanlar, bıyık altından gülenler! Görün, bakın hayallerim avuçlarımın içinde, ben hayallerimin içindeyim!’ demek için koş!”